In dit jaargetijde beginnen de vogels weer met takjes en dergelijke te slepen om een nest te maken.
Sommige vogels beginnen met niks, andere nemen een nest van vorig jaar en knappen  het wat op én er zijn vogels die een kant en klaar vogelhuisje confisqueren.


In onze tuin heb ik al kool- en pimpelmeisjes ons vogelhuisje zien binnengaan, maar nog geen idee of één van hen ook daadwerkelijk voor deze woonruimte gekozen heeft.

Het leuke vind ik ook altijd dat de aankomende ouders allerlei materiaal geschikt vinden voor hun nest. Vroeger, toen onze hond er nog was en vaak in de tuin lag, zagen we nogal eens een vogel wegvliegen met een hele bek met hondenhaar.
Nu heeft de buurman een soort uitvallende graspluimen die door de vogels in hun snavel meegenomen worden.
Ook  van een plantje dat ik op de tuintafel heb staan wordt regelmatig het mos uitgepeuterd: ze zijn er maar druk mee.

Er zijn natuurlijk altijd “vroege” klanten;  een familielid heeft al duivenkuikens in zijn hulst!
Bij ons zijn ze zo ver nog niet.

Andere tuinbeesten hebben we al wel: de vijver is vol van kikkers; 3 op elkaar, 2 op elkaar, overal zijn groepjes kikkers tezamen en…. er is ook al kikkerdril. Géén idee hoe onze vissen dat vinden.

Lekker?
Elk jaar hebben we wel wat kleine kikkertjes, dus “iets” komt er wel van uit.

Bij de tuinmuisjes hebben we wel al kleine muisjes gezien. Behalve de 3 die er deze winter waren, lopen er minstens nog 2 rond We moeten gaan vangen vóór we een kolonie krijgen, de muizenval is al te voorschijn gehaald. Zodra er één inzit brengt mijn lief hem minstens 250 m van ons huis en laat hem daar los en dat herhalen we tot ze allemaal weg zijn.
En dan maar hopen dat ze de weg niet terug weten ( de muizen, niet mijn lief!)


De lente ademt verwachting!