Huisdieren en vlees

Onze consumptie van vlees MOET verminderen, het is ontzettend belastend voor onze planeet:
Dierlijke producten zijn verantwoordelijk voor ongeveer 60% van de voedsel gerelateerde uitstoot van broeikasgassen.*) Dan hebben we het nog niet over dierenwelzijn en je eigen gezondheid.

Minderen dus! Er zijn veel mensen die dat al doen: Veganisten, vegetariërs én minder extreem flexitariërs. Tot die laatste groep behoor ik zelf; een paar dagen per week eten we geen vlees.

Ik wil het nu even niet over vleesetende mensen hebben maar over huisdieren.
Persoonlijk heb ik nooit gedacht aan hoeveel vlees onze huisdieren (honden en katten) te eten krijgen.

Onlangs las ik een artikel over een onderzoek van de Universiteit van Edinburgh (opgericht in 1582 in de, sinds 1437, hoofdstad van Schotland) Daaruit blijkt dat  het produceren van dierenvoer **)jaarlijks zo’n 49 miljoen hectare aan landbouwgrond nodig heeft om alle honden en -katten ter wereld van voer te voorzien.  Wat betreft de uitstoot van CO2, bij het produceren van diervoerder: zou  de DiervoedersTan (Tan=Totaal Ammoniakaal stikstof)  op de zestigste plek van de wereld komen.

De conclusie van de onderzoekers luidt, nadat ze de voornaamste ingrediënten van 280 soorten Europees en Amerikaans droogvoer voor honden en katten hadden geanalyseerd en daarna keken naar de milieu-impact die de productie van deze ingrediënten met zich meebrengt, dat er meer aandacht moet komen voor de problematische gevolgen van dierenvoer.
Dat is, volgens de onderzoekers, heel hard nodig.

Ik heb ook ergens gelezen dat er meer huisdieren tijdens deze COVID 19 pandemie worden aangeschaft; door het coronavirus blijven mensen gedwongen massaal thuis (werken thuis) en willen dan wel dierengezelschap, getuige de toegenomen vraag bij asiels en fokkers.
Als het aantal huisdieren toeneemt neemt ook de bijbehorende CO₂-uitstoot toe!

In het artikel dat ik las ik ook over een onderzoek van de Universiteit Maastricht (2019) dat onderzoek kwam tot vergelijkbare conclusies, bovendien maakten zij zich zorgen over de toenemende obesitastrend; huisdieren zijn vaak (veel te) dik! En dat is dan weer, behalve voor het dier, ook extra belastend voor het milieu.

Een oplossing wordt in dit artikel niet aangereikt; vegetarisch huisdierenmenu zou een optie kunnen zijn, ware het niet dat katten carnivoren zijn en dus vlees NODIG hebben om hun lijf te laten functioneren.
Ook staat er in het artikel,  dat het de vraag is  of louter plantenvoeding gezond is voor honden.
Een suggestie is wel om dan in plaats van rundvlees (het meest belastende vlees voor het milieu) dan pluimveevlees of vissenvlees te gebruiken als huisdierenvoer-ingrediënt.
Knappe koppen zijn hierover aan het nadenken en er proeven mee aan het doen, want dát er iets moet gebeuren is duidelijk.

Nawoord

Natuurlijk ben ik, na het lezen van het artikel, meteen gaan kijken waarvan vijvervissenvoer dan gemaakt is (want vijvervissen zijn de enige huisdieren die WIJ momenteel hebben)
Wat blijkt: één van de bestanddelen van dit voer is: vismeel.
Onze koi’s blijven netjes van onze sarasa’s en goudvissen af (hoewel: misschien zouden we veel meer jonge visjes moeten hebben maar zijn die, door ons ongezien, in de koimagen verdwenen!) maar in hun voeding zit wél een bestanddeel van andere vissen!
IK ga ze dat niet vertellen!

*) Vlees is verantwoordelijk voor 40 procent van broeikasgassen die vrijkomen bij productie van het voedsel van de gemiddelde Nederlander De veehouderij die al dat vlees produceert, stoot broeikasgassen uit, verbruikt veel water, heeft wereldwijd veel ruimte nodig voor de verbouw van veevoer en kan een mestprobleem veroorzaken. (Bron MilieuCentraal)

**) er is ook water nodig om dit diervoer te produceren, daarover “zegt” het onderzoek: Zo’n 0,2 tot 0,4 procent van het wereldwijde waterverbruik in de agrarische sector komt ten goede aan het dierenvoer.