Het rode auto principe.

Een tijdje geleden lag er sneeuw.
Ook op de daken.
Toen het “warmer” werd smolt de sneeuw!
Op een gegeven moment was er op ons logeerbed op zolder een natte plek.
Lekkage?  (Sint en Piet waren dit jaar, ivm met de Coronaregels, NIET op de daken geweest, dus we konden hen niet de schuld geven.)

Zowel mijn lief als ik zijn geen helden met hoogtes en uit het dakraam stappen zoals een familielid ooit voor ons deed: NO WAY!
Het alternatief: het logeerbed opzij schuiven, een emmer onder de drup en afwachten maar.
Zelfs na een dag was het maar een heel klein plasje, dus de ongerustheid nam een beetje af.
Mijn lief vermoedde dat er stuifsneeuw onder een pan was gekomen dat ging smelten.
Als dat zo was zou het hierbij kunnen blijven.
Ik hoop (en denk) dat hij gelijk heeft, want na een tijdje heb ik de emmer weggehaald en een stukje plastic onder de lekplek gelegd; er was geen druppel meer te zien.
Vrijdag het logeerbed weer op zijn (of is een bed een ”haar”?)  oude plekje geschoven.
Einde lekkage (hopen we)


Er staat al een paar dagen een mega grote kraan achter ons huis. Gisteren vertelde onze achterbuurman  dat alle dakpannen op het hele blok vervangen gaan worden.
Ze zijn poreus en vele bewoners hebben lekkage op hun zolder.

Die woningen zijn ná de onze gebouwd!
Gelukkig wist mijn man nog dat die woningen andere pannen dan de onze hebben; de onze zijn geglazuurd! Nu maar hopen dat het bij ons NIET een poreuze dakpan was, maar stuifsneeuw!


Dit was weer zo’n typisch ”rode auto” principe.

Kent u dat? Je hebt een rode auto en opeens lijkt iedereen een rode auto te hebben.
In dit geval:
Je hebt “iets” met een dakpan en opeens lijkt iedereen iets met zijn/haar dakpannen te hebben!