Ik heb iets met stenen.
Het Joodse gebruik om een steentje op een graf achter te laten om respect te betonen, om te laten zien dat je geweest bent, om te laten weten dat de dode niet vergeten wordt, om bij te dragen aan de symbolische grafsteen vind ik prachtig (en heb ook als niet Joods op menig graf een steentje achter gelaten)
Qua “stenen” vakantie was Ierland heel bijzonder, in Connemara (Nationaal Park) zijn veel stenen, cairns genaamd.
Heel veel (kleine) stenen liggen daar op elkaar gestapeld.
Vroeger was dat om vreemdelingen de weg te wijzen. Tegenwoordig stapelt elke toerist die er langs komt een paar stenen op elkaar om “iets” van zichzelf daar achter te laten (ook ik deed dat)
Van bijna elke wandeling of vakantie neem ik wel een of meer stenen mee.
De gewone, lichtgekleurde gaan in de voortuin, in een rand naast ons tegelpaadje.
De bijzondere zitten óf in een jaszak, zwerven “ergens” in huis óf zijn weggegeven.
Of, en dat zijn de meesten, belanden in mijn rotstuintje.
In een donkerhoekje onder de bamboe waar “bijna” niets wil groeien heb ik mijn” rotstuintje” gecreëerd.
Tuintje is een te groot woord: allerlei rots- en heideplantjes heb ik tussen de stenen geprobeerd, bijna al het levende gaf het na verloop van tijd op; de bamboe “pikt” al het water daar.
Momenteel liggen e wat afgevallen bladeren op (beschermen met heftige vorst het levende iets dat er nog wél groeit) en ziet het er niet uit, maar in de lente, na de grote schoonmaak is het weer een leuk (herinnerings) hoekje
Ook kreeg ik ooit een vriendschapssteentje een, in de vorm van een hartje, rood geschilderd steentje, het ligt op mijn kleine altaartje
Onlangs kreeg iedere buurtbewoner van een Welzijnsorganisatie een “pakketje” om de Coronatijd door te komen met een puzzel met pen, 1 kopje koffiebon voor “als het weer kan”, een pakje stroopwafels, lootjes voor een loterij, een recept én een idee om een zwerfkei(tje) te beschilderen en ergens in de wijk achter te laten. Een leuk initiatief, waar ik gehoor aan heb gegeven: ik heb “ergens” beschilderde steentjes achtergelaten.
Na eerst uitgezocht te hebben, welke stenen uit mijn tuintje ik zou gaan beschilderen.
Die stenen lieten het me zelf laten weten en zijn inmiddels beschilderd en achtergelaten.
Van mijn wandeling in de bossen van Warnsveld (blog van een paar dagen geleden) kon ik de grote K-tegel niet meenemen, wel vond ik een klein steentje met een nummer erop. Geen idee waarvan het geweest is, maar bijzonder vond ik het wel.
Elke dag wat - blog 
Wat moet ik met stenen ? Lange tijd mijn credo, tot ik van een hele goede vriendin een steen kreeg, die ze op het strand van Samos had gevonden. Zit nog steeds in mijn rechter broekzak. Dat wat moet ik met stenen, is mij duidelijk gemaakt, Johannes
LikeLike