Verborgen bospareltje

In de buurt van Warnsveld ligt in een bos een “verborgen plek”
Als je het niet WEET vind je het niet.
Ik liep er met iemand die het WIST.

We liepen door een bos, gaan van het gebaande pad af, stappen over een draad en lopen door ritselende bladeren en dan……… “opeens” staan we in een wonderlijke wereld.

Bouwsels, trappetjes, muurtjes, een vijver, een hoop oude stenen, het  lijkt een sprookjeswereld, die gemaakt is voor “kleine mensjes” Het kost me geen enkele moeite om me hier kabouters of elfjes te verbeelden.

Het lijkt heel oud.
Maar dat blijkt het niet te zijn. Hooguit 20 jaar, begreep ik.
Een initiatiefnemer heeft ooit (hele) oude stenen verzameld en is hier met de bouwwerkjes begonnen; hij heeft er ook een tuin aangelegd.
Door tijdgebrek is hij gestopt en is het gebiedje verwilderd. Er ligt nog een stapel oude stenen, dat ziet er naar uit of er zó weer verder gebouwd kan worden.
Het verhaal gaat dat de vroegere initiatiefnemer best NU weer verder zou willen bouwen maar dat de huidige eigenaar van dit grondgebied (die WEL wandelaars op zijn grondgebied toelaat) geen attractie wil, dus ook geen verdere bouwactiviteiten.
Misschien ook wel zo goed, want het ziet er, overgroeid zo prachtig “wild” uit; de natuur heeft het overgenomen.

Hier en daar staat nog een plantje waarvan ik vermoed dat het hier is ooit is neergezet en er niet “oorspronkelijk” hoort.
Alleen de vijver is vol met troep en niet met mooi helder water; het lijkt vol met teerwater gestort; ik zie een vage olievlek. Zó zonde, want kikkergekwaak en waterplanten zou het plaatje helemaal sprookjesachtig maken.
Bierblikjes en troep in en bij het vijvertje maakt dit plekje weer [negatief] “menselijk”

Een héél bijzondere plek, verscholen achter een laag toegangs- uitgangshekje.

Nu we “in the mood” zijn voor sprookjesachtige tafrelen zien we meer bijzondere dingen: in het bos ligt een steen(tegel) met een “K” erop, (toch de K van Kabouterland?) en bij het uitkomen van het bos staat een holle boom met een wel zeer bijzondere “holte”.
Heb ik echt teveel fantasie als ik  me ook hierin kleine wezentjes kan voorstellen?

Een “sprookjesachtige” wandeling met een lekker temperatuurtje, af en toe een zonnetje, een fijn iemand om de wandeling mee te doen; een fantasierijke, natuur/architectuur boost!