Oud & Nieuw.

Ooit las ik een verhaal waarin Oud en Nieuwjaar gepersonifieerd waren.
Oudjaar een oude man en Nieuwjaar geen baby zoals in sommige verhalen, maar een jongere, levenslustige man.
Oudjaar woonde in een kasteel waar hij op 31 december om 24.00 uur uit moest, dat wist hij van tevoren. Maar toen dat tijdstip aangebroken was wilde hij NIET weg: Hij had nog zoveel te doen; het was niet AF!

31 december: Het Nieuwjaar, de jonge man kwam en bonsde op de kasteeldeur, maar Oudjaar liet hem er niet in.
Nieuwjaar bleef bonzen, hij MOEST erin. Uiteindelijk liet de oude man hem erin, maar hij zei meteen dat HIJ niet wegging. Nieuwjaar was wijs, vroeg een drankje en wilde praten (hoewel het al 5 over 12 was!)  Hij hoorde dat de oude man niet KLAAR was met zijn ten doel gestelde taak en stelde voor dat als de oude man NU  vertelde WAT hij nog afmaken wilde, Nieuwjaar zijn best zou doen om DIE dingen in het nieuwe jaar zelf af te maken.
Dáár kon de oude man zich in vinden en hij GING ( toen was het al kwart over 12!)

Aan dit verhaal moest ik denken toen IK afgelopen jaar overdacht.
Ik zou NU net zo’n soort verhaal kunnen schrijven, maar dan over OUDJAAR die eind september al op wil stappen, terwijl Nieuwjaar nog niet eens in zicht is.
Dat hele gedoe met COVID-19, de tweede golf, het ziekenhuispersoneel op zijn laatste benen, de zwaar zieken, de doden, zo’n (oud)JAAR moet het toch helemaal ZAT zijn.
Ik zou hem hij een brief laten schrijven naar Nieuwjaar met de strekking “Kom nou maar, ik stop ermee, heb het helemaal gehad”

En Nieuwjaar hoe reageert hij als hij de brief ontvangt?
“Dank je lekker, dan zit IK in die troep, nee hoor, maak jij het maar lekker af. Ik wacht wel tot mijn tijd komt op 31 december (en hoop dat het dan allemaal voorbij is)”
Het oudejaar zit dan, met zijn koffer al gepakt, te wachten op een telegram, dat maar niet komt (er komt wel elke dag een postauto met duizenden brieven van mensen die wensen hebben in dit jaar, maar sinds de uitbraak van de pandemie leest hij die niet meer, ze vragen allemaal om het Coronavirus te stoppen en dát ligt niet in zijn macht, dus waarom de brieven lezen? Hij wordt er alleen maar vreselijk depri van)


Dan is Oudjaar het zat, hij pakt de telefoon, belt Nieuwjaar (die ergens aan een zonnig strand ligt te relaxen) Het wordt een eenzijdig gesprek; kom hierheen, ik trek het niet meer, ik  vertrek straks of jij er bent of niet. Vóór hij neerlegt kan Nieuwjaar nog net zeggen: “Ik kom er aan, wacht met weggaan tot ik er ben.”

Oudjaar kent zijn verantwoordelijkheid, hoewel hij het helemaal ZAT is, wacht hij tot Nieuwjaar zijn opwachting maakt in ZIJN kasteel.
Nieuwjaar is lekker bruin en veel te luchtig gekleed voor deze tijd van het jaar (het is oktober!) maar het kan Oudjaar allemaal niet schelen; hij wil weg!
Hij pakt zijn koffer en wil gaan, maar Nieuwjaar “tovert” een flesje Tia Maria uit zijn plunjezak, hij wéét dat Oudjaar daar gek op is en een drankje niet kan weerstaan.
Samen klinken ze, het is per slot van rekening nu, midden oktober, Oud & Nieuw.
Na een uurtje of zo is Oudjaar helemaal toeter.
Nieuwjaar stopt hem in bed en gaat naast hem zitten.
Hij houdt de hand van de oude man vast en geeft hem een droom.
Met zijn prachtige jonge stem schetst hij een toekomstbeeld:

Mensen zullen uitkijken, eerst naar Kerst en dan naar Oud & Nieuw, ze willen een horizon; ze willen geloven dat het BETER zal gaan.
Als Oudjaar blijft krijgen ze die horizon; het Nieuwejaar zal beter worden!
Oudjaar is de enige die de mensen hoop kan geven.
Als hij nu gaat en het nieuwejaar neemt het over zullen de mensen de hoop verliezen; “ZIE je wel ook het volgend jaar blijft COVID 19 rondwaren” Dan verliezen ze  alle hoop.
Hoop doet leven. Geef de mensen LEVEN.

Nieuwjaar laat de hand van Oudjaar los als hij ziet dat. in zijn slaap, een glimlach over het gezicht van de oude man trekt. Hij wéét dat de droom zich in het hoofd van OUDJAAR heeft vastgezet.
 Zachtjes verlaat hij het kasteel.

Als Oudjaar ’s morgens wakker wordt heeft hij maar één gedachte: hij moet de mensen hoop geven.
Hoop op andere tijden! Hij zal blijven regeren tot zijn tijd gekomen is en NieuwJaar het stokje over kan nemen.

Het verhaal is geschreven en Nieuwjaar staat vóór de poort. We hebben het Oudjaar “uitgezeten” mét beperkingen. Het was voor de meesten van ons géén leuk jaar.
We hebben HOOP dat nu, met de komst van 2021,( én het vaccin) het beter al gaan; Nieuwe ronde, nieuwe kansen.

Ik wens U een Goed, Beter, Gezond 2021