Je kijkt naar iets uit…. en “opeens” is het voorbij.
Tevoren ben je druk met de voorbereidingen, je leeft naar HET moment toe, dan is daar het moment ZELF…. en dan…. is het VOORBIJ.
Kerstmis heeft dat.
De voorbereidingen: boodschappen, de versiering IN huis én (dit jaar EXTRA vroeg) véél lichtjes buiten. Het vergt allemaal nogal wat tijd!
En dan breken de kerstdagen aan: gezelligheid, naar de kerk of thuis een kerstverhaal, samen brunchen of dineren, een wandelingetje buiten of spelletjes binnen en dan………..komt er nog zo’n
dag (in afgezwakte vorm) en dan….. is het weer voorbij
De volgende morgen breekt aan; wat men ook weleens noemt de DERDE kerstdag, dit jaar op een zondag.
Geen werk, boodschappen of andere bezigheden. Opruimen?
Een beetje, je wilt het kerstgevoel nog even laten duren, maar het lukt niet echt.
Je gloeit nog na van de gezelligheid, maar het huis is “leeg” het kerstgevoel van binnen was er gisteren, eergisteren en de avond ervóór, maar NU is het weg.
En na een tijdje pyamatijd ga je je aankleden en ná de koffie ga je toch maar wat opruimen; het logeerbed, een stofzuiger door de huiskamer voor de kruimels, het kerstkleed gaat in de was, de overgebleven (papieren) kerstservetten (je had 2 pakken gekocht) gaan weer in de kast voor volgend jaar (als je wéér vergeten bent dat je nog een pak had) en dan tóch de wasmachine maar vast aan.
Vanavond eet je “restjes” (je had weer veel te veel gekookt)
En, vóór je het weet, valt de avond. De voor- en achtertuin worden weer stralend verlicht, dát besluit je nog een tijdje zo te laten, die lichtjes; je wordt er blij van (en blijheid heb je NU meer dan ooit nodig om verder te kunnen) Na het opmaken van de “restjes” loop je nog een rondje in je wijk en zie (én voel je) licht. Dit jaar meer lichtjes dan ooit tevoren, met uitschieters die je andere jaren niet (zoveel) zag fairybells, heglichten en verlichte deurkransen.
Alexander Smith zei het ooit in het Engels (Schots) en dit jaar gold het meer als ooit tevoren:|
“Christmas is the day that holds all time together” of (vrij) vertaald:
“Kerstmis is de dag die de tijd bijeenhoudt”
En zo is het: de Kerstdagen zijn nu écht voorbij, er komt weer een maandag aan!
Elke dag wat - blog 
Jou interpretatie van de achter ons liggende Kerstdagen is een verdrietig-blije, we vallen weer terug in de corona tijd en dat levert het verdriet dat ik en jou interpretatie, voelen, op. Maar Baars, het Kerstgevoel is niet weggegaan , het heeft zich gevestigd in ons hart en telekenjare krijgen we de kans om dat gevoel weer op te frissen. Liefde en Licht, zij zijn er altijd, Johannes
LikeLike