Een (te) lange kerstboom

Mijn snelle, impulsieve gedrag zorgt soms voor “aparte” situaties.

Zoals als ooit toen ik alleen (lief was voor het werk in het buitenland) een kerstboom ging kopen.
Ik ging op de fiets naar een grote kwekerij. Ik zocht een boom uit die de zaterdag erop thuis bezorgd zou worden.

 Thuis was toen een galerijflat 4 hoog.


En inderdaad werd er die zaterdag aan het eind van de middag beneden gebeld en door de intercom werd de komst van de boom aangekondigd. Ik drukte op de deuropener voor beneden en hoorden de mannen ( het waren er 2) beneden de hal binnenkomen.

Ik vond het wel erg lang duren voordat ze de galerij op kwamen.
“Lift bezet?” vroeg ik toen ik de voorste man zag aankomen.
Hij lachte ”Deze boom gaat niet in de lift , mevrouw.
Waar zal ik hem laten?”
– In het halletje graag –

Nu proestten beide mannen het uit. Ik zag nu ook de achterste man die het eind van de stam vasthield. Het was inderdaad wel een erg lange boom.

Op de kwekerij, buiten, had hij niet zo groot geleken.
De mannen sleepten de boom onze lange smalle hal in. De deur van de huiskamer moest dan open blijven.
Ik betaalde. De mannen verdwenen lachend. (Ik blij dat ik voor vrolijkheid had gezorgd, maar tegelijkertijd lichtelijk ongerust over at mijn lief hiervan zou vinden)

Het lange, smalle gangetje lag helemaal vol met boom, moeizaam kon je langs de boom naar binnen en naar buiten ( geleverd zonder net, dat dikke bomen smal kan maken )

Die nacht zou mijn lief thuiskomen, ik wist niet hoe laat.
Om half 1 ging ik naar bed en liet het ganglicht aan om een struikelpartij zijnerzijds te voorkomen.
Ik werd  om een uur of 4 wakker van gestommel. Daar stond mijn lief in de gang tussen de takken.
“Onze kerstboom?” Ik knikte.
“Dat wordt morgen zagen! Of wil je dat ik nu…..?”

Ik heb een lief met humor!

Het gaf heel wat zaagwerk voordat de boom in de huiskamer stond, niet alleen hadden we toen twee bomen (een flink stuk van de top moest er af voor hij niet meer tegen het plafond stond) maar ook de stam moest dunner gemaakt worden vóór hij in de standaard paste)

Sindsdien kopen we alleen SAMEN een boom. Is mijn lief weg dan wachten we tot hij terug is vóórdat de “ideale” boom gekocht kan worden. Een slimme, door ervaring geleerde, oplossing.

Lockdown

Een lockdown is een noodprotocol dat meestal beoogt te voorkomen dat mensen (of informatie) een gebied verlaten. Het protocol kan meestal alleen worden ingesteld door een autoriteit.

De autoriteit die “onze” lockdown gisteren heeft afgekondigd was de voorzitter van de Ministerraad, zijnde minister-president Rutte!

Velen van ons zagen het al aankomen, sommigen hadden er soms opgehoopt; zoals de verpleegsters in de ziekenhuizen, die op hun tandvlees lopen na zoveel maanden extra diensten en hogere werkdruk.

Anderen zaten met knopen in hun maag af te wachten, zou hun bedrijf gesloten moeten worden?
In vele gevallen is het antwoord daarop JA geworden.
Er komt extra geld voor de gedupeerden beloofde de Minister-president.
Goed dat het gebeurt maar liever wil je als ondernemer open zijn en zélf je geld kunnen verdienen.

Als we eerlijkzijn zullen de meesten van ons wel begrijpen dat dit MOET, dat we anders dit virus er NIET onder krijgen

Er is een (druk) appverkeer met de vrienden en familie die we tegenwoordig niet meer KUNNEN zien.
Zomaar wat lockdown verhalen uit mijn omgeving:



Kerstvieren kán met 3 volwassenen. Maar stel dat op de laatste dag voor kerst er één (of meer) verkouden worden? Dan komen we NIET bij elkaar, we beschermen elkaar.
Een vriendin en haar dochter (met kleine kinderen) hebben een ludieke oplossing bedacht.
Beiden hebben bij HelloFresh een kerstbox besteld. Hetzelfde kerstmenu.

Zijn ze samen, dan maken ze het samen klaar en eten ze het samen op.
Kan het NIET (omdat iemand positief is of verkouden wordt) dan blijf de dochter (met kinderen onder de 12) met háár kerstmenu thuis en de ouders in hun huis met hun kerstmenu. De webcam kan op tafel staan zodat ze hun oordeel over het menu kunnen delen en toch  “een beetje ”samen kunnen zijn.

Een jarige vriendin had maandag 2 vrienden op bezoek. Haar zoon en kleinzoon kwamen afgelopen  zaterdag. Alles keurig volgens de regels. Vandaag blijkt de zoon (en ook zijn vrouw) positief getest te zijn, dus misschien heeft moeder (beslist) ongewild een vervelend cadeautje gekregen.

We wandelen en fietsen veel. Zo ook gisteren. Een stuk door het bos gefietst en op de terugweg door een naburig dorp. We hadden “stilte” verwacht! Dat was NIET zo: Er stond een rij voor het Kruidvat en in de (hoofd)straat waren best nog veel mensen. De slijter was open. Dat die open mocht blijven hadden wij gemist!

Vrienden met een horecagelegenheid zitten met kromme tenen af te wachten of ze deze lockdown financieel gaan overleven.

Zonen van vrienden zitten in het onderwijs en moeten nu (weer) razend snel hun digitale lesprogramma bijwerken.

En een kapsterkennis heeft maandagavond tot 22.00 uur s’ avonds gewerkt omdat een paar van haar klanten écht met dát haar de lockdown niet zeiden in  te kunnen. Vanaf gisteren is ze gesloten, maar ze krijgt enorm veel telefoontjes van mensen die vast een afspraak willen maken voor 19 of 20 januari van het volgende jaar, als het naar de kapper gaan weer mag!

Een doktersassistente die ik gisteren sprak ziet de drukte van de inenting in januari al aankomen. Zij werkt “gewoon” en heeft het beredruk in tegenstelling tot 2 kennissen in de kledingbranche, die nu, net als eerder dit jaar, werkeloos thuis zitten.

Als ik, in Coronatijd naar de supermarkt voor boodschappen moet, ga ik vóór 8 uur dan is het lekker rustig (soms ben ik de enige klant!) Vanmorgen vertelde de cassière dat het gisteren een “normale” dag was met maandagmiddagavond een gekkenhuis zo druk! Hamsteren, angst dat de supermarkten dicht zouden gaan!