Bijna bij iedereen gaan de ogen tranen als er uien worden gesneden.
Die traanogen worden veroorzaak doordat er in de cellen van de uien stoffen (oa het enzym alliinase en een zwavelhoudende component) zitten die, door het uien snijden, kapot gemaakt worden. Er komt dan lucht bij waardoor er een zuur ontstaat dat omgezet wordt in een gas: synpropaanthial-S-oxide. Als dit gas in aanraking komt met (oog)vocht ontstaat er een verbinding die de ogen irriteert, ze willen schoon spoelen en dat doen ze door middel van tranen
Een bijkomend ongemak als je deze groente (want dat is de ui; een groente) die op nr. 1 staat van de meest gegeten groente in Nederland, voor een maaltijd wil snijden.
De ui (Allium cepa) werd 3000 jaar vóór Christus al gekweekt in Azië en China en later ook in India en werd door de Romeinen in Europa geïntroduceerd.
De ui is een plant van de narcisfamilie en wordt ook wel ajuin of siepel of look genoemd. Uien bestaan in verschillende kleuren.
Gisteren kocht ik een stamppotpakket, waar, behalve olijfolie en rookworst, alles voor het klaar te maken gerecht, al in zat.
Oa. een gele, een witte én een rode ui!
Ik zag voor het eerst deze combinatie!
Het klaarmaken van de stamppot doet mijn lief, hij is de kok van ons tweeën.
Ondertussen zocht ik (op internet) uit wat het verschil tussen deze drie uien is.
De gewone ui, ook wel “gele” ui genoemd heeft een vrij scherpe, maar toch ook zoete smaak. Wanneer je deze bakt wordt hij minder scherp en een stuk zoeter. De gele ui is de smaakmaker bij stoofpotjes soepen en sauzen. Zo las ik
Witte uien schijnen veel in de Mexicaanse keuken te worden gebruikt, ze zijn groter dan de gewone ui en hebben een scherpe, niet zo zoete smaak en zijn lekker knapperig, te gebruiken in chutneys en salsa’s én bij gebakken en gesmoorde groenten
De witte ui die in Nederland geteeld wordt is van juli tot februari verkrijgbaar!
Rode uien smaken milder, ze zijn lekker knapperig en lichtzoet, met een beetje bittere nasmaak. Daarnaast veroorzaken ze minder tranen tijdens het snijden en geven ze een minder heftige geur na het eten, de schil is dunner dan van de gele ui en déze ui is goed rauw te eten, te gebruiken in guacamole en salade (bijzonder decoratief)
Die “decoratieve” ui hebben we ooit voor iets anders dan eten gebruikt: als tuinornament.
Ooit gezien op een tuinbeurs en nagemaakte door mijn lief van een paar in het bos gezochte berkenstammetjes met spijkers erop, waar de 5 rode uien konden worden opgeprikt
Een groot gedeelte van het jaar staat dit “kunstwerk” op onze tuintafel. De rode uien blijven ontzettend lang goed en als ze uitgaan lopen en verschrompelen, prik ik er weer nieuwe op
Ik heb weer heel wat geleerd over deze “groente”, die ikzelf NIET lekker vindt.
De smaak is wel oké, maar die glazige stukjes of reepjes…..brrrr ( ik vis ze uit ieder gerecht)
Toen ik zelf kookte gebruikte ik zeer zelden ui ( het moet gezegd worden, MIJN eten was ook een stuk minder smakelijk dan dat van mijn lief.)
De lucht van een ui in de pan op het vuur vind ik wel lekker; etenslust opwekkend zelfs.
Mijn lief lost mijn “ glazige-ui-eetprobleem” op door de ui heel klein te snijden zodat ik weinig glazige stukjes in de gerechten terugvindt. Meestal lukt dat aardig.
De stamppot uit het pakket is inmiddels gemaakt en opgegeten. Mijn lief heeft de 3 uien kleingesneden en door het gerecht gedaan en voor hem zelf wat grote stukken met de paprika apart gehouden om op zijn bord toe te voegen.
Het was best lekker met die 3 soorten uien, de zoete aardappel én de boontjes.
Er bleef bij ons niets over van de uien.
Maar nu ik toch e.e.a. nagezocht had kan ik u vertellen hoe je UIEN moet bewaren: buiten de koelkast op een donkere, droge, koele plek (enkele weken zo houdbaar)
Stukjes ui kunnen in een koelkastbakje of plastic zakje zo’n 3 maanden in de diepvries (minimaal – 18 graden) bewaard worden.
Elke dag wat - blog 