De afgelopen maanden zijn nogal wat “happenings” waar ik naar toe zou gaan afgelast.
Voornamelijk lezingen, maar ook een film over een gebeurtenis van een aantal jaren geleden en een soort bijeenkomst.
“Elke nadeel heb zijn voordeel” zei Cruijff ooit (of was het Van Hanegem die dat ooit zei?)
Het “voordeel” van niet doorgaande lezingen is……. ik word er rijker van.
Van tijd tot tijd heb ik nu een bijschrijving op mijn bankafschrift omdat er weer reeds gestort deelnemersgeld terug wordt gestort!
Gisteren ging er iets wél door; maar dan virtueel!
Erg enthousiast was ik niet, maar na alles wat is afgelast, is het wel fijn dat er iets, waar je interesse in hebt, WEL doorgaat; zij het dan in een andere vorm.
Een voordeel was dat ik al vaker in de locatie waar de lezing werd gegeven, een zeventiende-eeuwse Remonstrantse schuilkerk, was geweest en de sfeer daar nu nog een beetje kon oproepen.
Mensen die vijftien jaar geleden geboren werden weten vaak niet beter dan dat veel online kan gebeuren.
Ik ben “iets” ouder en heb nog verse “herinneringen” aan bijvoorbeeld een BOEK, dat heb je in je handen, daar voel je het papier van bij het omslaan; het papier ruikt ook!
Totaal anders dan lezen via een e-reader! (Ik romantiseer niet hoor, want ik kan me ook nog de neuspeuters tussen de pagina’s in een bibliotheekboek herinneren)
Online shoppen prima, maar ik vóel de stof van kleding niet en spreek de verkoopster niet (wat soms ook een voordeel kan zijn als zo iemand opdringerig verkoopt) en ik zie online niet dat er vlakbij de rok een énige broek hangt!
Er is ontzettend veel mogelijk op internet (blog schrijven bijvoorbeeld) en ik zie meerwaarde in het medium, maar sommige dingen doe ik liever live.
Je kunt nu virtueel (met bril) in een sprookjesbos lopen en elfen en kabouters zien, ik loop liever zelf in een echt bos (met mijn eigen bril); mijn verbeelding zet, bij een geknakte paddenstoel of een gat in een holle boom, zélf wel de elfjes of kabouters.
Terug naar de virtuele lezing.
Ik zat op mijn eigen bank thuis en live streamde de lezing. Geen treinreis erheen, geen drankje na afloop, geen contact over “Hoe vond jij het” met vreemden.
Met mijn voeten (in lekkere dikke sokken) op mijn eigen bank.
Onverdeelde aandacht naar de spreker, geen afleiding van hoestende mensen of uitzicht blokkerende hoofden, dát niet!.
Het was een inspirerende lezing en ik ben blij dat ik dát ondanks Corona (dankzij Corona) zó heb kunnen ervaren. Er miste iets, maar het gaf ook iets extra’s.
Elke dag wat - blog 