Lang geleden zei een familielid dat als ik schrijven zo leuk vond, ik maar moest gaan bloggen.
Ik dacht erover en besloot het te doen.
Hij “bouwde” een website voor me en ik begon te bloggen.
Het was de “ digitale oertijd” dus geen foto’s of plaatjes, alleen tekst!
Ik schreef bijna iedere dag een blog en hield dat jaren vol.
Totdat…..
Ik een mail van de provider kreeg: Nog drie maanden, dan zouden ze stoppen; de reeds verschenen blogs zouden dan ook niet meer te bekijken zijn.(Dát vond ik echt heel jammer, alles WEG)
Einde oefening dus.
Jammer maar helaas.
Een paar jaar schreef ik geen blog.
Toen, zomaar opeens begon het weer te “kriebelen”
Een (ander) familielid zocht een blogmogelijkheid voor me uit.
Ik schreef weer bijna iedere dag een blog. Nu maakte ik er foto’s bij.
Het blog had geen “eigen naam” en was dus moeilijk te vinden . Weinig lezers! Ik vond het leuk om te doen. Ik heb niets met facebook, twitter of andere sociale media dus timmer niet GROOTS aan de weg.
Toen kreeg ik voor mijn verjaardag een blognaam. Ik verzon “Elkedagwatblog” omdat dat de lading het beste dekt. Alles wat in me opkwam, wat ik las, meemaakte, zag of hoorde kon een onderwerp voor mijn blog zijn. Het aantal lezers bleef beperkt maar groeide wel gestaag.
Nu de reden van dit blog: Ik heb zojuist de 10.000 lezers gehaald.
Dank u allen voor het lezen van mijn blog en als u het leuk vindt: Blijf het vooral doen!
Een schrijver bestaat pas echt als hij of zij gelezen wordt!
Baars
Maar is dat zo Baars, dat je de 10.000 hebt bereikt is een uitbundige felicitatie waard, bij deze. Maar je hebt gelijk schrijven is een kunst en kunst is pas kunst als ze gewaardeerd wordt, bij deze,
Johannes
LikeLike
Dank je voor de felicitatie. Ik schrijf graag en de “bron”is nog niet opgedroogd, dus ik ga door.
LikeLike
Geweldig!
En blij dat ik een van die 10000 mag zijn. Wat een getal! 😳
LikeLike