Halloween, Allerheiligen, Allerzielen, Sint Maarten

De naam Halloween is afgeleid van All Hallows Eve: de avond vóór Allerheiligen.
Allerheiligen is op 1 november; een katholiek feest waarop alle heiligen en martelaren worden herdacht.

De dag ervoor 31 oktober is Halloween.

In de Keltische kalender begon het jaar op 1 november, Samhain ( Keltisch voor Nieuwjaarsdag, zowel als voor het woord voor November)
31 oktober was dus Oudjaarsavond. De oogst was dan binnen, het zaaigoed voor het volgende jaar lag klaar en dus was er even tijd voor een vrije dag

De Kelten, die dit feest vierden geloofden dat alle gestorvenen van dat afgelopen jaar terug zouden komen op die dag en bezit zouden nemen van een lichaam. Om boze geesten af te weren en zich voor hen “onherkenbaar” te maken droegen mensen op die avond een masker en maakten een afschrikwekkende lantaarn.

De Kelten hadden toen nog geen pompoen, maar holden bieten en knollen uit om er een lichtje in te doen en zo de geesten te laten schrikken.
Pompoenen horen dus niet van oudsher bij het Halloweenfeest, oorspronkelijk komen ze uit Midden en Zuid Amerika waar ze door Indianenstammen (9.000 v.Chr) werden gekweekt. Toen Ieren massaal gingen emigreren (20ste eeuw) ontdekten ze daar de pumpkin en gebruikten ze die om hun lantaarns met Halloween van te maken.(De grootste pompoen ter wereld werd door een Belgische teler geteeld: 1190 kg woog deze (Guinness World Records)

Dan is er nog 2 november, wéér een Katholiek feest : Allerzielen: men herdenkt de overledenen
Vroeger (9^e eeuw) gingen arme Christenen op die avond langs de deuren; ze bedelden om zielencake (brood met krenten). In ruil daarvoor zeiden ze een gebed voor een gestorven bekende van de gulle gever. Door die gebeden zou de overledene eerder in de hemel komen, geloofde men.

Allerheiligen, Allerzielen en Halloween vermengden zich.
Nu gaan kinderen verkleed langs de deuren en roepen ”trick or treat”; degene die opendoet wordt bang gemaakt en om dat “af te kopen” geeft hij of zij de kinderen snoep.

Dit laatste gebruik kennen we ook op een “concurrerend” feest; Sint Maarten.
Dit feest is genoemd naar “Martinus van Tours” (316-397), bisschop van Tours en volgens velen een van de belangrijkste grondleggers van het Katholieke Christendom in Gallië.

HIJ was de man (toen nog soldaat) die de helft van zijn mantel aan een bedelaar gaf. (Ik vond het altijd een beetje “stom” waarom gaf hij zijn hele mantel niet aan de kou lijdende bedelaar. NU pas las ik dat de Romeinse soldaat de helft van zijn mantel gaf omdat alleen de helft van hem was, de andere helft van de mantel behoorde aan het Romeinse leger toe!)

(kunstafdruk van Simone Martini )

Dit is de Christelijke versie van het Sint Maartenfeest er is ook een andere, heidense versie
Rond 11 november moest vroeger de oogst binnengehaald zijn en ging het vee op stal. Op die dag werden grote vuren ontstoken. Dit gebruik kwam voort uit een Germaans feest ter ere van Wodan, de Germaanse oppergod. De vuren en dankoffers waren bedoeld om de vruchtbaarheid van het land en vee af te smeken.