Wat is er veel veranderd sinds de Corona in Nederland zijn (haar?) intrede heeft gedaan.
Iedereen kent wel een Coronapatiënt, waarbij we NIET op bezoek mogen
De meesten van ons hebben, of weggooi of uitwasbare monddoekjes in huis.
We houden 1,5m afstand van elkaar, bevinden ons zo min mogelijk “onder de mensen” en recreeeren voornamelijk in de natuur.
Zeker na de persconferentie van gisteren waar een gedeeltelijke lockdown werd aangekondigd. Was de eerste (ged.lockdown) met een zonnetje, nu komt er één met herfstweer.
Veel mensen werken thuis, als dat kan.
Veel mensen vereenzamen, omdat “even” langs bij de buren of bij vrienden NIET meer kan
Theater en museabezoek moet te voren gepland worden ( 30 bezoekers per keer) en kan soms NIET doorgaan
Uit eten kan vanaf woensdagavond helemaal niet meer.
De spontaniteit uit veel dingen is weg, het moet gepland worden en er moeten voorzorgen genomen worden.
Dit jaar voor velen van ons géén vakantie, of in ieder geval NIET naar het buitenland.
Verjaardagen in de zomer konden nog in de tuin, nu mogen er maar 4 gasten binnen zijn; de meeste mensen hebben meer dan 4 familieleden of vrienden, dus verjaardagen worden afgelast ( de mijne eerdaags ook)Allemaal heel vervelend maar, vrees ik, noodzakelijk willen we niet allemaal met COVID 19 besmet raken!
We ontsmetten onze handen vele dagen per dag. In het begin hadden we vreselijke droge handen.
Maar, in ieder geval bij mij, is door veel handzalf na het wassen, de huid weer aan het normaliseren.
We begroeten elkaar niet meer met handshake of 3 kussen, maar schoppen tegen elkaars voeten of “klikken” met elleboog tegen elleboog . HUIDHONGER is een nieuw woord, voor het verlangen naar lichamelijk contact; een aai, een kus.
We mogen onze kinderen niet meer IN de klas brengen, maar voor de deur van de school (soms zelfs aan de weg) afleveren. We konden niet naar de kapper en toen we wel weer mochten hadden de kappers/kapsters een mondkapje op, wat “anders” (afstandelijk) voelde.
Bijna Alles is Anders.
Het is een andere tijd, maar hoe, vraag ik me af, ging dat vroeger met pandemieën als de pest?
Mensen stierven als ratten vóórdat ze ook maar wisten wat de veroorzaker was, laat staan dat ze er iets aan konden doen. Nu is er hygiëne, desinfecteerbare zeep en hebben we huizen met toiletten binnen en wonen we (in Nederland), in de meeste gevallen niet met zijn zessen op één kamer meer.
Nederland staat op de 10e plaats van de rijkste landen van de wereld, hoe erg is deze ziekte in minder rijke landen.
Ik denk dat daar een museumbezoek dat niet doorgaat NIET het ergste is wat daar kan gebeuren.
Elke dag wat - blog 
Maar verdrietig voor diegene die het missen , wel, Johannes
LikeLike