Vanmiddag lag er op zo’n 2 meter van het graf van onze op 21 september begraven vis (zie blog raadselachtige moord) een lijk.
Het bleek de opgegraven vis te zijn. Waar eens het graf was, was nu een lege kuil in het zand.
De vis lag, lichtelijk aangevreten op de stenen.
Ik werd er onpauselijk van.

Opnieuw moet ik begraven, dieper ditmaal. Ik kom allerlei plantenwortels tegen en hoop dat ik door ze af te knippen niets “echt” verstoor .De vis is groot en zijn rug ligt open. Gekrabd?

Het lijkt me niet dat een reiger zich onder/in ons prieeltje waagt, waar de vis begraven lag
Ik verdenk de rooie kat die de laatste tijd vaak in onze tuin verblijft van dit vergrijp.
Door zoiets wordt ik nog feller op katten: roofdieren, die thuis genoeg in hun bakje krijgen maar toch MIJN dieren dood gaan maken of opgraven! Grrrr