Vervolg van de keramiekexpositie in het Nationaal Bomenmuseum in Doorn
Als we voorbij een beeld stenen voluptueus vrouwenfiguur )lopen vraagt een heer ons wat we er van vinden. Mijn lief zegt “mooi”, ik onthoud me van commentaar.
“Ja he?” De man straalt ”Ik heb het net gekocht”
Nu ben ik erg blij dat ik mijn mening niet gegeven heb. Zijn vrouw drukt zijn arm “Eind oktober mogen we het mee naar huis nemen!
Mijn man vraagt nog of ze er een mooi plekje voor hebben. Dat hebben ze.
We lopen door; in deze tuin lopen in ieder geval 2 gelukkige, kunstminnende mensen.
(geen foto van het vrouwenfiguur, ik vond het beeld niet mooi/spectaculair /opmerkelijk of /verrassend!)




We krijgen door dat als er een rood stokje náást het kunstwerk staat of een rood bandje eromheen, het werk is verkocht .Wij hebben, (zuinige Hollanders) géén catalogus gekocht!
Om aardig wat kunstwerken zit een rood bandje!
Bij een kunstwerk van heel veel blauwe vogels zitten heel wat ( ontsierende) rode bandjes; op het nummerbordje bij het kunstwerk staat “alle vogels zijn verkocht”
Er zijn dus al heel wat bezoekers, die in oktober een blauwe vogel gaan ophalen!

Bij een kunstwerk van heel veel blauwe vogels zitten heel wat (ontsierende) rode bandjes, máár op het nummerbordje bij het kunstwerk staat “alle vogels zijn verkocht”
Er zijn dus al heel wat bezoekers, die in oktober een blauwe vogel gaan ophalen!
Zelf zien we ook wel een paar mooie beelden, maar voor een mooi beeld moet je een mooie plek hebben om het kunstwerk neer te zetten óf, in ons geval neer te hangen! Een oude kromme fruitboom zou prachtig geweest zijn. Helaas, die hebben we niet.
Maar we genieten volop van de beelden.
Je kunt iets mooi vinden zonder het te willen hebben!
Ode aan de Natuur is nog in Doorn te zien tot 25 oktober a.s.
blog Nationaal Bomenmuseum volgt nog