Een raadselachtige moord

Vanmorgen vóór achten al een begrafenis.
Geen probleem met afstand houden ivm Corona.
Ik was alleen. Begroef zelf.
In de tuin.
***

Een vaste routine van me is als ik ’s morgens beneden kom:
tuindeuren open, vissen en (wilde)vogels voeren.
Daarna begint mijn dag.

We hebben (te) veel vissen voor het wateroppervlak (af en toe gaan er een paar naar een andere vijver, als iemand ze wil hebben)
Ooit hadden ze een naam. Er zijn echter  zoveel kleintjes geboren dat we er nu meer dan 20 hebben (in 2500 liter vijver) dus alleen de “bijzondere” hebben nog een naam, zoals Flappie die we al heel lang hebben en die “foute” kieuwen heeft, niet lang zou leven (vlgs mijn broer), maar er nog steeds (gelukkig) is.
Er is dus geen telling meer mogelijk.
Ik miste er vanmorgen dus ook geen één.

De aanblik van De Dood schokt me altijd. Een gerafelde vlinder, een op zijn rug liggende bij, een drijvende vis, ik ben er confuus van. Het Leven is zo  weg ge sij peld!

Na het zien van de dode vis en de bijbehorende emoties komt meteen de vraag: HOE is dit in vredesnaam mogelijk geweest?????

Ik maak een foto, trek weggooihandschoenen aan en graaf een graf.
Als ik de vis (met 2 handen) respectvol oppak zie ik een plasje bloed op de tuintafel liggen.
In ál die jaren dat we vissen hebben én ook vroeger thuis met een vijver heb ik nog nooit ROOD vissenbloed gezien. Nu dus wel, én niet zo’n beetje ook.
Ik kán én wil niet een dode vis uitvoerig gaan bekijken, maar ik zie zó geen wonden, behalve wat kapotte schubben.

Ik begraaf de vis (er is niet veel barre aarde in onze tuin, overal staat wat en ik wil geen levend iets (plant)  offeren voor een ander wezen. Dus de best flinke  vis past  maar nét in een stukje barre aarde. Ik boen de tuintafel, het vissenbloed(?) wordt verdund en verdwijnt.
Een reiger, een poes of??? Die kán toch niet door de vis verwond zijn bij het kidnappen?
Ik heb geen DNA-kit om te onderzoeken van welk dier dit bloed is.
We zullen nooit weten wie de moordenaar was.(als hij of zij niet terugkomt en het wéér probeert)
Het net moet nu (weer) over de vijver; een rot gezicht, maar wel effectief