Het is mooi weer, de tekenen wijzen op hervatting binnenrenovatie bij de buren, dus het is een slim plan om het huis te verlaten. We vertrekken mét fietsen op de drager naar de Veluwe.
Daar laden we ze ergens bij een parkeerplaats uit.
We fietsen een knooproute, die in het begin over een heide gaat. Helaas zijn we iets te laat; het prachtige augustuspaars is nu overwegend septemberbruin geworden, met hier en daar nog een paars plukje heigeluk.

Links en rechts schieten grijze duiven op elektrische fietsen ons voorbij, het is best druk op de natuurfietspaden. In Elspeet staat bij een huis een kastje met honing: Bertjes Bijtjes voor bestuiving en honing. We stoppen er en ik koop honingsnoepjes;lekker! Nu kan de dag echt niet meer stuk!

Omdat we in juli samen, met pijn in het hart besloten hebben vanwege de Corona dit jaar NIET naar Engeland (familie én kamperen) te gaan, is dit stukje Engels genieten helemaal TOP voor ons.

We fietsen  in de buurt van Ermelo,  Staverden en Leuvenum. Van dit laatste buurtschap en landgoed had ik nog nooit gehoord, het hoort bij Ermelo en is 600 hectare groot en heeft ca 65 bewoners We komen ook door het Leuvenumse Bos.
Thuis zoek ik op wat Leuven betekent en kom uit bij “Moeras in het bos”

Dit is niet het enige landgoed dat we zien; ook Staverden is een kasteel, maar óók het kleinste stadje van de Benelux (2012 uitgeroepen)
De graaf van Gelre, Reinald I had ooit een plannetje bedacht om hier een welvarende stad te stichten. In 1298 kreeg hij van koning Rudolph van Habsburg stadsrechten.
Reinald begon met het kasteel, de bijgebouwen en de grachten en…………..liet toen het plan varen, Staverden behield echter zijn stadsrechten.
Het landgoed heeft een oppervlakte van 718 hectare en er behoren behalve het kasteel en bijgebouwen ook 18 boerderijen bij het landgoed.
De witte pauwen, die er wél zijn zagen we niet, wel het beeld van de witte pauw. Ooit komen we hier terug, want hier is veel te zien en te wandelen.
De stenen bank, hebben ooit (1930)  kinderen, kleinkinderen en achterkleinkinderen van de toenmalige bewoner ( ir F.B.’s Jacob*) van het kasteel ter ere van zijn 80^ste verjaardag eensgezind in gevoelens van liefde en eerbied doen plaatsen (staat er op het bordje bij de bank)

We fietsen door bossen en heiden van het Geldersche (met sch) Landschap en dan, ergens langs een fietspad staat een man foto’s te maken van…………. ik denk een weide met koeien, maar toch stoppen we even voor de zekerheid. We volgen zijn blik; een heleboel herten, wel vrij ver weg, maar ik zie een mega gewei en een kudde grazende hindes en herten
De man en vrouw blijken uit de buurt te komen
“Die kudde zit op die plek vrij vaak”
Ik vraag van wie de herten zijn, ik word raar aangekeken,
”Van niemand, het zijn gewoon wilde herten die op de Veluwe rondlopen.”
De man en zijn vrouw fietsen verder, ze vinden mij een beetje “raar” (en daar hebben ze gelijk in)

Wij hebben nog nooit zoveel herten in één keer, in Nederland IN het wild gezien (foto met telefoon maken heeft vlgs mijn lief geen enkele zin: te ver weg)
In Nationaal Park de Hoge Veluwe (de groene schatkamer van Nederland) waar ik vroeger vaak kwam, zagen we wel vaker herten en moeflons. Zeker als je wist waar ze bij het vallen van de avond zich verzamelden kon je daar wild zien. Maar zoveel herten tegelijk als we NU zagen…..nog nooit in Nederland op één plek.
Een mooi moment.

Een mooie fietstocht met landgoederen, heide, bos, een terrasje met lekkers, boomstammen als bank voor een meegebracht banaantje en flesje water. Zon en bewolkt.
Wat wil een mens nog meer?

* )Ir.F.B. ’s Jacob (1850-1935) was oa. burgemeester van Rotterdam 1893-1906