Onlangs las ik een boek van Kate Mosse (Britse schrijver 1960- ) waarin de uitdrukking een Cassandravoorspelling voor kwam.
Ik had toen een soort klok- klepel-geen idee gevoel.
Cassandra was volgens mij een mythische dame, maar wat was er met haar voorspellingen? En kwamen die uit? En waarom gebruiken wij nog steeds die uitdrukking? Ik zocht het na.
Cassandra blijkt, in de mythologie, de bloedmooie dochter van de koning van Troje te zijn geweest.
Ze was zo mooi dat de God Apollo zelf met haar naar bed wilde.
Cassandra was een slimme tante, zij wilde er iets voor terug (de Goden hadden het in hun macht een “gewone” stervelingen een talent (gave) te geven. Dié gave kon NOOIT meer worden afgepakt!)
Cassandra vroeg de God Apollo om de gave te kunnen voorspellen.
Die gave kreeg ze en vervolgens weigerde ze om met hem naar bed te gaan.
Apollo werd daarop woest, kon haar niet dwingen om met hem naar bed te gaan, maar kon ook zijn eens-gegeven-blijft-gegeven-gave niet meer afpakken.
Hij vroeg haar nog een laatste kus. Dát stond de, kennelijk toch niet zó slimme, Cassandra hem toe (je kon op je vingers erop natellen dat Apollo iets in het zin had?) en op het moment van de kus legde Apollo een vloek in haar mond. Door die vloek zou niemand haar geloven als ze een voorspelling deed.
Dientengevolge noemen we nu een Cassandravoorspelling; een voorspelling die niemand gelooft.*)
*) Trouwens wél een voorspelling die correct blijkt te zijn en uitkomt!
