Op 7 aug jl heeft schrijfster Naima El Bezaz (1974) haar lot in eigen handen genomen en is uit het leven gestapt, ze leed (volgens krantenberichten) al jaren aan depressies.
In één van haar boeken (de Verstotene uit 2006) staat een gedicht van Thomas Brasch (1945-2001) dat haar Uitgeverij Lebowski nu in haar overlijdensadvertentie heeft geplaatst en dat mij zo ontroert dat ik het met u, lezers van mijn blog, wil delen.
Wat ik heb, wil ik niet verliezen…
Maar waar ik ben, wil ik niet blijven
Diegenen die ik liefheb, wil ik niet verlaten
Maar die ik ken, wil ik niet meer zien.
Waar ik leef, wil ik niet sterven
Maar waar ik zal sterven, daar wil ik niet heen
Ik wil blijven, waar ik nog nooit geweest ben.
Hoi Baars, met recht een depressief gedicht, jouw ontroering begrijp ik Johannes
LikeLike