Corona weer – niet

Hoewel het niet erg zonnig is besluiten we naar kennissen te fietsen en misschien even in hun tuin bij te praten.
Ik bel aan en vraag of het gelegen komt.
Dat komt het, toch voel ik een zekere aarzeling.
Haar man is in de tuin en we lopen om de tuin in.
Hij kijkt blij dat we er zijn, blijft  wel op grote afstand staan.
Hij legt uit: Hij is eergisteren op Corona getest en kan ieder moment de uitslag horen, tot zo lang grote afstand en alleen buiten mensen zien.

We gaan in de tuin zitten (op afstand) en hij vertelt dat hij bij buren (in hun tuin) een praatje heeft gemaakt met de buurvrouw. Die vertelde toen dat haar man (op dat moment boven in bed liggend) het Coronavirus heeft.

Er werd gepraat in de  open lucht, daar is de kans op besmetting sowieso klein, maar als onze kennis een aantal dagen daarna flink verkouden word, lijkt het hem toch beter zich te laten testen en tot die tijd………quarantaine.

Ook hier weer het verhaal van de teststraat en het (niet prettige) gevoel van uitstrijkjes uit neus en keel en na “ongeveer” 48 uur  is de uitslag te verwachten
Er was gisteren een leuk feestje dat hij moest missen ( je weet nooit) en morgen is hun trouwdag  dus……………mobieltje op zak en wachten op, hopelijk,  goed nieuws.

Op dat moment gaat zijn mobieltje, we kijken allemaal vol spanning naar zijn gezicht als hij opneemt, loos alarm: geen Coronauitslag maar een bekende die belt.

Het is gezellig in de tuin en we praten bij, want we hebben elkaar (door de Coronamaatregelen) lang niet gezien, maar onderliggend is er wel een lichte spanning.

Eindelijk het verlossende telefoontje: geen Corona; er kan morgen een trouwdag worden gevierd!
Hoera!