In de voortuin heeft een mezenechtpaar een nestje gebouwd en horen we nu een gekrakeel van kleintjes. Omdat er schaarste aan rupsen en wormpjes in voren we bij met zaden en meelwormen.
Pa en ma vliegen af en aan om de kleintjes te voeden.
Af en toe zit er ook een bonte specht in de voortuin. Hij is heel mooi met veel rood, maar…. hij eet jonge vogeltjes en kan ze uit nestkastje halen, desnoods boort hij met zijn snavel een extra gat in het hout. We zijn dus best een beetje “onrustig” als we de specht weer signaleren, meestal lijkt hij geïnteresseerd in “ons” voer, maar je weet het nooit! We houden hem in de gaten.
In de achtertuin, tussen de wilde wingerd zit een tortelduivennest. Er is veel geroekoe, maar of er al eitjes zijn kunnen we niet zien. In de achtertuin zitten ook vaak eksters, soms wel 3 tegelijk.
De eksters kúnnen eitjes en zelfs kleine vogeltjes verorberen maar of ze dat ook met duiveneieren kunnen/willen, weet ik niet en ik hoop er ook niet achter te komen.
In de buurt is, op een hoge paal een ooievaarsnest met jongen.
Een kassière in “mijn” supermarkt is amateur- fotografe en maakt ieder jaar prachtige foto’s van het nieuwe ooievaarsgezin.
Vanmorgen vroeg ik of ze al wist hoeveel jongen er in het nest waren. Ze wist het niet, kwam er amper, had andere dingen aan haar hoofd.
Ik zag dat ze verdrietig was en wéét dat ze twee honden heeft.
Inderdaad bleek dat één van de twee honden overleden was. Ze was er behoorlijk stuk van.
Zoveel vreugde als dieren je kunnen geven, ook het verdriet van hun sterven kan intens zijn.
Lief en leed is wat we ontmoeten in de wereld van de mensen, en ook de dierenwereld is daarvan niet vrij,zoals je constateerde Baars, het een zowel als het ander kunnen wij niet beinvloeden, gelukkig maar, Johannes
LikeLike