Op 11 mei gingen de kappers weer open, dat was op een maandag.
“Mijn” kapper is maandags dicht.
Dus belde ik op dinsdag om vijf voor 9 op om een afspraak te maken.
Ik heb een hekel aan kappersbezoek en probeer het tot een minimum te beperken. Helaas heb ik haar dat een professionele hand nodig heeft wil ik niet als een soort wild beest eruit zien.
De kapster vertelde me dat  een afspraak voor “deze week” echt niet meer ging lukken; volgende week was nog een mogelijkheid vrij! (Ik had heus niet het idee dat ik die dinsdag nog komen kon, maar een week wachten!)

Ik heb de pest in en die bui MOET weg.
Ik wil iets leuks gaan doen.
Mijn man stelt een wandeling voor in een gebied waar ik lang niet geweest ben.
We rijden naar de Hoorneboegseheide, een natuurgebied, beheerd door het Goois Natuurreservaat.

Tot 1792 was De Hoorneboeg een kleine“berg” te midden van een heidevlakte, veroorzaakt door opstuwend landijs in de IJstijd.

Ooit liet een Mr Pieter van Loon, een Amsterdamse stadspatriarch,  een stuk van de heide ontginnen en hier een jachthuis met stal bouwen; het werd niet permanent bewoond.
Dat werd het pas na 1906 toen broer en zus Pijnappel dit landgoed kochten.
Toen de laatst overgeblevene, de zus, in 1973 stierf liet zij het landgoed na aan de Remonstrantse Broederschap. Daartoe behoorde ik en zo maakte ik toen kennis met dit landgoed.

Nu gingen we er een wandeling maken. We begonnen bij de Zwarte Berg. De berg is eigenlijk een heuvel(tje), het hoogste punt is 16 meter. Waarschijnlijk is de “berg” ooit zo genoemd omdat de bodem bestaat uit zwarte humusaarde.
Hier was vroeger een oerbos, dat rond het jaar 1600 bijna volledig verdween omdat de Erfgooiers *)veel  bomen platbranden en kapten om akkertjes te maken én hun schapen te laten grazen.

Doordat er later rijke lui kwamen die er buitenplaatsen stichtten en weer bomen aanplanten kreeg het gebied weer een groener, bosrijker aangezicht.

We zien het  hek van het voormalige Landgoed De Hoorneboeg  dat vanaf 1 januari  2018 van een conferentiecentrum in een ’culturele buitenplaats’ is veranderd . Een trio bevlogen initiatiefnemers blies de buitenplaats nieuw leven in. Het Landgoed is en blijft  wel eigendom van de Stichting De Hoorneboeg,  de stichting met remonstrantse banden en achterban, zo lazen we.

                                               En prachtig bos- en heidegebied.

Een mierenhoop

Ik heb wat foto’s gemaakt, maar het jammere is dat ik u, bloglezers, niet een geluidsband kan laten horen van de vogelgeluiden daar. Koekoek in de verte, geklop van een specht op een afstandje en heel veel zingende én kwieterende vogels.

Ontzielde bomen

Leven op een ontzielde boom

 

*) Een Erfgooier is de benaming van een, van oorsprong uit Gooiland afkomstige mannelijke bewoner, die samen met anderen het gebruiks- en beheersrecht had over de bebouwbare gronden in Het Gooi.