Mijn neefje was in maart jarig.
Door de Coronacrisis konden we er niet heen.
Dat vond ik echt erg.
Noch in mijn familie noch in die van mijn man zijn er nog jonge kinderen, behalve dit ene neefje, die nu, zonder ons 9 jaar is geworden.

We hadden cadeautjes gekocht en zouden die gaan geven als dit “over zou zijn”.
Het ziet er naar uit dat “dit” voorlopig nog niet over is en dat afstandhouden voorlopig nodig blijft. Dus hebben we met de ouders overlegd en afgesproken het cadeautje te gaan brengen.
Niet door de voordeur, maar achter door de poort en pakjes in de tuin neerleggen.
Dus dat hebben we nu gedaan. Het neefje was in de tuin en we hebben op afstand even gepraat

Het uitpakken van het cadeau wordt later gedaan (het schijnt dat het virus maar ca. 2 uur buiten een mensenlichaam kan overleven ( het RIVM meldt daarover :De kans is klein dat je ziek wordt als je spullen of oppervlakken aanraakt of vastpakt, die kans wordt nog kleiner als je regelmatig de handen wast en voorkomt dat je na het aanraken met de handen in het gezicht komt) maar beter safe dan sorry!
We horen via app of telefoon wel of hij de cadeautjes leuk vond.
’t Was fijn om hem weer even te zien en te horen.

In onze familie zijn begin MEI nogal wat mensen jarig. Ik vrees dat we daarvoor ook een ludieke oplossing moeten bedenken of…… niet gaan en alleen een kaart en/of app sturen.

Onze (wegens Corona thuiswerkende) zoon belde en vertelde dat een jarige collega van hem met zijn ouders op een parkeerplaats tussen hun beider woonplaatsen in,  had afgesproken; gebak had meegenomen en daar op 1,5 meter van elkaar een gebakje stonden te eten: Happy Birthday.
We hebben al tegen onze zoon gezegd dat we IN zijn voor zo’n idee als hij volgende maand jarig is. Leuk is anders! Maar de dag dat ik mijn kind gebaard heb wil ik hem  best graag even zien, zonder hem en ons in gevaar te brengen.
Ik hoop dat dat mogelijk blijkt.