We hebben allemaal geluisterd naar onze minister-president en we doen wat hij zegt. We hoesten in onze elleboogjes en schudden ze dan tegen elkaar, in plaats van handen schudden.
We komen met niet te veel mensen bij elkaar. (We kunnen niet met veel mensen bij elkaar komen meer: Musea en theaters zijn dicht) En veel werkende mensen werken vanuit huis. Dát is hier in Nederland.
Laten we hopen dat die maatregelen genoeg zijn om het oprukkende Coronavirus tot stilstand te brengen

Mijn Engelse familie meldt dat bij hen in de buurt er geen toiletrol of desinfecterende zeep meer te krijgen is en dat de huisartsen alleen maar telefonisch te bereiken zijn.
Hun advies: Zelf in quarantaine gaan als je griepverschijnselen hebt.

Uit Zuid Afrika meldt een vriendin dat gisteren het hamsteren is begonnen en dat daar nu 24 mensen besmet zijn. Er is een reisverbod ingesteld en er begint lichte paniek te ontstaan.

Ook     bekenden in Spanje melden dat de grenzen dicht gaan. Familie uit Ibiza kan niet naar het vaste land komen en ook uit Noord Spanje kan iemand  voorlopig niet naar centraal Spanje komen; de grenzen zullen maandag sluiten.

Een familielid die in de zorg werkt vertelt dat alle afdelingen  in haar ziekenhuis stand by staan om  eventuele patiënten op te vangen.
En een bevriende doktersassistente vertelt rare Corona dingen mee te maken.
Er komt een mevrouw aan haar balie die zegt dat ze denkt dat ze misschien Corona heeft.
Ze zegt ”Wat doet u dan hier in de praktijk? BEL”!
En wat zegt de dame? “Ik probeer al een tijd te bellen maar ik kom er niet door”
Nee dat klopt, het is telefonisch spreekuur,een half uurtje later proberen en het was wel gelukt.
De dame had griepverschijnselen en wilde duidelijk gerustgesteld worden (dat ze géén Corona had) maar “vergat” even dat ze, als ze het wél onder de leden had, kwetsbare patiënten in de wachtkamer van de huisarts besmetten kon.
De assistente vertelde overigens dat háár dokter eventuele Coronapatiënten (met serieuze klachten) wél bezoekt mét speciale kleding en bescherming aan.

De assistent bedrijfsleider van de supermarkt  vertelde me gisteren dat hij ’s avonds en ’s morgens vroeg extra bestellingen had gedaan omdat er veel meer als anders gekocht werd.
Vanmorgen ging ik even een broodje halen hier vlakbij. Dáár waren hele schappen leeg. Ik weet niet waarom maar ik vond het een angstig gezicht.

Zelf heb ik een “leeg” weekend.

Het kinderfeestje van ons neefje ging wél door, maar onze nicht belde op om te zeggen dat het neefje en zij flink verkouden waren. Aan ons om wel of niet te komen.
Wikken en wegen. Hoe jammer we het ook vinden toch maar besloten het “niet op te gaan zoeken”.

Dit weekend was NL DOET, de grootste vrijwilligersactie in Nederland. We zouden gaan werken op een Landgoed in de Provincie Utrecht en hadden ons aangemeld. Van het Oranjefonds, de overkoepelende kracht achter deze actie kregen we een mail dat ZIJ de deelnemende organisaties voorgesteld hebben om dit evenement af te gelasten of uit te stellen.
Iedere organisatie mocht zélf beslissen wat ze wilden. (Omdat het buiten werken was, snoeien en dergelijke, hadden we nog even het idee dat het door zou kunnen gaan; we werken daar niet met 100 man of meer)
We kregen echter een mailtje van “onze” Utrechtse organisatie: ze gelasten het af; de laarzen gaan weer in de schuur; zaterdag vrij!

Zondag hadden we kaartjes besteld voor het Rijksmuseum: Caravaggio- Bernini  (het ontstaan van barok in Rome) We kregen een mail dat het Rijksmuseum gesloten is, voorlopig tot 31 maart.
Zondag ook vrij!

Nu maar geen plannen meer maken; afwachten wat er komen gaat en hopen dat de verspreiding  niet verder gaat.
Vandaag in de tuin gewerkt én even een ommetje in het bos gemaakt; even de overtollige energie omzetten in flinke passen en boslucht opsnuiven. Dát kan  gelukkig (nog) wel.