Deze keer zijn we (een vriendin en ik) voor een spirituele avond in een chique zaal van een hotel (we betalen ook meer dan bij de duivenclub).In de zaal  is  een podium, waarop een soort “troon” staat.
Aan weerskanten van het podium staan mannen, die ik herken als veiligheidsmensen (geen V op hun jasje, wel dezelfde soort pakken én houding)
Als we allemaal zitten (geen stoel is onbevrouwd**) komt een kleine vrouw binnen,ze
neemt plaats op de “troon”.
Ik kan slecht leeftijden schatten; ik vermoed dat ze midden vijftig was.
Ze had haar haar strak naar achteren met een hoofdband; zag er uit of ze zich aan het afschminken was. Ze was bijzonder klein van stuk.

Mijn vriendin en ik zaten op de achterste rij. Na een korte inleiding van een andere dame; “Vandaag is, zoals in de aankondiging al stond, de voertaal Engels; wilt u lady X*** niet aanraken en als ze u naar voren vraagt, op de kruk voor haar gaan zitten met uw gezicht naar haar toe; U, publiek wordt gevraagd om hardop te zeggen wat u ziet, de veranderingen in Lady X gelaat; als lady X weer spreekt bent u allen stil”

Ik geef met mijn eigen woorden weer wat  de dame zei dat er kan gebeuren: het medium verandert zichtbaar in de overledene uit wiens naam zij spreekt.

Als eerste vraagt ze wie een Henry kent, er gaan vijf vingers omhoog, waaronder de mijne.
Dan vraagt ze aan die vijf mensen wie daarvan Maria heet.
Ik ben de enige, en mag naar voren komen.

Ik had graag eerst gezien wat ik zou kunnen verwachten; nu moet ik de spits afbijten.
De veiligheidsman helpt me het podium op en sist nog in mijn oor: Haar NIET aanraken.
Ik neem plaats op de tabouret met mijn gezicht naar haar toe.
Ze heeft geen rimpels. Na een korte inleiding als zichzelf “wordt ze een ander” die zegt dat ze veel van me houdt.
Uit de zaal hoor ik zeggen: “ze wordt in een man”
Zelf zie ik dat haar gezichtsuitdrukking iets verandert.
Ze zegt (alles in het Engels)  ”Ik was er niet vaak, maar je was wel in mijn gedachte”
Ik merk haar stemverandering nu ook op; lager.
Ook iemand in het publiek zegt dat.

Ik weet NU niet meer precies wat ze zei, maar wel dat ik  er emotioneel totaal  uit het lood van was geslagen.

Hier zat mijn overleden broer en sprak tot me. Hij had het over de emotionele moeite die hij had om zich te hechten en dat het hem speet dat hij nergens diep op inging, terwijl IK dat wel wilde.
Het medium keek me aan en was mijn broer. Ze tuitte haar lippen en ik kuste haar.

O jee, ik mocht haar niet aanraken! De uniformjasjes zeiden en deden niets, maar één van hen begeleidde me daarna van het podium af; de kus was kennelijk het einde van mijn sessie!
Ik kon haar geen hand meer geven of “bedanken”.
Het was een wonder dat mijn benen me droegen, ik “slaapwandelde” naar mijn stoel waar mijn vriendin “heel bijzonder” in mijn oor fluisterde.
Flabbergasted was ik

De volgende vragen van het medium bereikte een Indonesisch meisje (in de twintig schatte ik) die het toneel op mocht komen. Haar moeder (ze leken als 2 druppels water) zat ook in het publiek. Het leek alsof het medium schuine oogjes kreeg, haar gelaatstrekken veranderde. Het medium sprak Engels maar nu met een accent. Het publiek liet weer van zich horen, dat ze ouder leek, rimpels kreeg, een Aziatisch uiterlijk kreeg. De moeder in de zaal riep “O, mijn God het is mijn moeder”
Het meisje op het podium zei vragend “Oma?”

Het was (wederom) een bijzondere avond.
Met mijn vriendin heb ik nog doorgesproken wát er nou eigenlijk gebeurde toen ik op het podium zat. Was het suggestie of veranderde er werkelijk iets in haar gelaat? Ook vanuit de zaal? Mijn vriendin kent mijn broer niet, maar zei wel dat het medium er wat “mannelijker” uitzag toen ik daar zat.
Dat Aziatische uiterlijk hadden we allebei gezien of wilden we dat zien?

Wat bij mij de suggestie vergrootte was dat mijn broer, toen ik nog jong was,  naar Engeland geëmigreerd was; hij had een Engelse vrouw (waar we  nu nog steeds naar toe gaan) en een Engelse dochter. We spraken altijd Engels.
Alleen als hij, meestal voor zaken, alléén in Nederland was, spraken we Nederlands.

Nogal onder de indruk kwam ik die avond thuis.
“En? Hoe was het “? vroeg mijn lief.
– Ik heb een oud vrouwtje recht op haar mond gekust–  viel ik met de deur in huis.
Daarna had ik behoorlijk wat uit te leggen.
( Ik ben geen kus-type, alleen hele goede vrienden en close familie zoen ik, en alleen mijn lief op de mond. Wat bezielde me die avond! Was ik in haar BAN geraakt?
Géén idee. Ik besloot  na deze avond de bezoeken aan een medium stop te zetten; ik raakte er in de war van, kon er “verder” niets mee.
Bijzonder was het wel.

 

*) Teleplasma is een substantie die in de omgeving van een medium kan worden gevormd. Deze substantie is beter bekent onder de naam ectoplasma.
Ectoplasma is soms zichtbaar en tastbaar maar vaak ook niet.
Ectoplasma komt bij de vele vormen van fysiek mediumschap voor.

**) de aanwezigen waren allen vrouwen

***) Het is lang geleden; ik heb haar echte naam niet genoteerd