Pakketpost

Ooit was er een postkantoor in het  dichtstbijzijnde dorp.
Dát postkantoor verdween en er werd een hoek bij de sigarenboer ingeruimd voor Postzaken.
De sigarenboer werd Primera en het loket werd een bijna volwaardig postagentschap.
Tot……..

ik  gisteren de Primera inkwam met mijn, te versturen, pakketje,  Een dame die er al heel lang werkt kwam op mij af, keek me aan en zei: “Ik ga u niet blij maken”.
Ik probeerde het nog met een kwinkslag ”Hoe weet je dat zo zeker?”
Ze keek me aan en zei: “Wij kunnen u niet meer helpen met uw pakketje, wij zijn geen postagentschap meer”.
Ik deed alsof ik mijn pakketje weggooide: “Oké, dag dan maar”
De Primerabaas kwam erbij staan;, MIJN klanten liepen de deur uit omdat het zo druk was, rijen voor de balie en ik verdien amper wat aan dat postgedoe”.

Ik snapte het.
Wat nu?
“De fietsenman is er ingestonken, zij doen nu de pakketpost. Ik ben benieuwd voor hoe lang”
Aha, ik zou mijn pakketje dus wel “kwijt” kunnen.
Maar waarom zou de fietsenman het wél doen? Vroeg ik me af? Meer”loop” in de zaak?
Maar als ik nu voor het eerst, door mijn pakketje in die winkel kom, wil dat toch niet zeggen dat ik er ooit een fiets ga kopen?
“Ze komen er nog wel achter” zei de Primerabaas. “Het wordt er druk, ze komen niet meer aan hun eigen werk toe en ze krijgen amper verdiensten”
Ik sloot de discussie en ging naar de fietsenwinkel
In een hoek van de zaak was een stuk afgeschermd met planken, waar ik pakketten kon zien liggen. Ervóór was een soort lessenaar met een weegschaal erop, een mapje NL POST papieren onderop en een jonge fietsenmaker erachter.
Er was één mevrouw voor me; het duurde lang, het was kennelijk nog de aanloopfase.
In de tijd dat ik stond te wachten was een andere jongeman een fiets aan het repareren en kwamen er 3 mensen achter me een “rij maken”.

Ik gaf mijn pakketje af, hij legde het op de weegschaal en drukte op allerlei knopjes, aan mijn kant van de weegschaal waren 3 bedragen te zien. Twee daarvan zou ik ZEKER niet betalen.
Voor het laagste bedrag kwam mijn pakketje weliswaar in Engeland maar zonder dat ik het kon traceren onderweg, (T&T) vertelde de kersverse postman (jongen) me.
Ik vond het allemaal prima.
Ik heb (nog) vertrouwen in Post NL dat ze beloven wat ze doe zonder dat ik ze digitaal in de gaten houd.

Ik ben nog even langs de Primera gefietst en binnen gezegd, dat ik geen fiets heb gekocht,zelfs geen bel. Ik kreeg een duimpje!  Primera gaat me een stuk minder zien!