Mijn ene schoonmoeder gaf verjaars- en kerstcadeautjes gewoon zoals zij ze kocht, met het Blokker of Hemapapiertje er nog omheen en soms zelfs met het prijsje er nog op.
“Het gaat om de inhoud” zei ze.
Mijn andere schoonmoeder ging een rolletje pepermunt nog met een strik versieren.
Ik houd van de “versieringen” van het leven. (Onbelangrijke?) mooimakerijtjes die het leven aangenamer maken; een bloemetje meenemen als ik bij iemand ga eten, een kaartje sturen als iemand ’t even moeilijk heeft, een bloemetje op tafel, een geinig servetje in een standaard een leuke dessertschaaltjes voor de vla.
In dat rijtje hoort ook een theedoos met allerlei soorten theezakjes. Ik presenteer de theedoos als er iemand komt theedrinken en geef ze een kopje heet water met een leuk klein bordje voor het natte theezakje. Laatst had ik mensen over de vloer die, toen ik ze de doos presenteerde zeiden “Doe maar gewone thee” Ze keken niet eens in de doos.
Ik snap dan niet hoe je de verleiding kunt weerstaan van welke theesoorten er mogelijk zijn, dat je niet in de doos kijkt (ook niet wat “gewone”thee is!)
Mensen zijn verschillend en dat is maar gelukkig ook. Als iedereen hetzelfde was zou het leven een stuk minder leuk zijn! Nu ik erover nadenk, merk ik wel dat ik wel veel van die”versier-mensen” om me heen heb. Mensen die het leven met relatief kleine dingen aantrekkelijker proberen te maken voor henzelf maar ook voor anderen.
Elke dag wat - blog 
En ik ga ervan uit dat het ook op prijs word gesteld, alhoewel niet in alle gevallen, zoals je al aangaf, Johannes
LikeLike