Een oloïde is een geometrisch lichaam dat werd uitgevonden door de Zwitserse uitvinder, wiskundige en kunstenaar (beeldhouwer) Paul Schatz (1898-1979)
Ooit heb ik een oloïde van hout gekocht. We waren bij een event (in een bos) waar mensen over hout vertelden. Mensen die “iets” met hout deden en daar soms ook demonstraties van gaven. Een boswachter, een houthakker, een meubelmaker een houtdraaier, een bomendokter en bomenspecialisten. Een enorm interessante dag waar we weer veel hebben opgestoken.
Er was een kraam waar een houtdraaier houten voorwerpen verkocht. Ik was gefascineerd door de vorm van de oloïde, nooit eerder gezien of zelfs van gehoord.
Thuis heb ik het een en ander er over gelezen en uiteindelijk een site gevonden waar je je eigen oloïde (van papier) kon leren maken. Materiaal gekocht en gemaakt. Best moeilijk.
Onlangs vond ik hem in een doos. De houten oloïde staat al sinds jaar en dag op een kast.
Ik zag hem, net als met zovele andere dingen waarmee je je omringt, niet meer bewust. Het stond er gewoon. Nu ik de papieren oloïde vond keek ik weer eens met extra belangstelling naar het houten exemplaar en gaf hem een beter plaatsje.
Het is niet alleen een mooi ding om te zien (veel kunstenaars hebben er hun ontwerpen op gebaseerd) maar er blijkt ook een praktische waarde aan te zitten; het is een efficiënt hulpmiddel bij het mengen van vloeistoffen. Het schijnt dat deze toepassingen worden of werden gebruikt in het proces van waterzuivering.
Over kunst gesproken: er is een plan dat nu (sept.2019) juist weer “even“ is stilgelegd, om een kunstwerk op de hoogste mijnberg van Nederland, de Wilhelminaberg (in Landgraaf) te plaatsen: Een oloïde, een kunstwerk van 38 meter hoog.
