Vorige week moest ik naar de mondhygiëniste en deze week naar de tandarts, beide voor controle. Ik heb een bloedhekel aan beide bezoeken. Niet alléén een hekel: ik ben ook bang.
Ik heb een lieve mondhygiëniste en na jaren NU ook een schat van een tandarts. Toch slaap ik de nacht vóór een bezoek niet. Dat gepeuter in mijn mond, met haakjes en trillende dingen; vreselijk.

De wachtkamer van de mondhygiëniste straalt rust uit; geen overbodige prikkels, met de juiste accessoires waardoor het niet klinisch is. Die sfeer wordt mede bepaald door een assistente achter de balie met een mooie, rustige stem, die uitstraalt dat ALLES op te lossen is.

Op de grote tafel, centraal in de wachtkamer staat deze keer een groot, soort uitgeholde boomstamdienblad met daarop vaasjes en potjes met witte (kunst) bloemen en witte accessoires. Beeldschoon.
Zoiets wil ik, in het klein, ook wel!

Dat kun je natuurlijk kopen, maar dat is mijn stijl niet.
De kringspierwinkel is náást de mondhygiëniste, daar vind ik een soort kleinere, houten zoutjesschaal (rubberwood, milieuvriendelijk hout )Die koop ik.
Mijn lief boort die thuis helemaal uit, en lakt, waardoor  het een apart  houten “dienblad” wordt

In de kast zoeken naar  witte vaasjes en accessoires en gelukkig bloeit de sneeuwbes en staan er ook witte herfstanemonen in de tuin.

Voilá de witte mondhygiëne- namaak- creatie is geboren!

Het bezoek was overigens NIET náár, nauwelijks pijn en na afloop weer een heerlijk schone mond (waar maak ik me toch van te voren altijd druk om??)

Bezoek aan de mondhygiëniste; je houdt er een idee aan over!