Op 7 juli waren er tuinen in Amersfoort (en ook in andere steden) die in intieme podia waren veranderd; kunstenaars toonden met hun voeten in het gras hun talent. Elke act duurde 30 minuten, er was geen entreeprijs; een vrijwillige bijdrage werd wel op prijs gesteld; Struinen in de tuinen
Thuis hadden we een paar acts uitgedraaid, die ons leuk leken om te bekijken. De eerste tuin die we wilden bezoeken was “verdekt” opgesteld. Achterom lopend komen we in een tuin, met bank,krukjes en stoelen die klaar staan en waar al wat publiek klaar zit, we schuiven aan.

We zullen een vocalgroup gaan horen.
Er komt een dame  die ons vertelt dat er in het programma een fout is geslopen en dat ze pas gaan optreden om half 2. ( programma vermeldde 12.45) Het spijt haar zeer.
“Maar” zegt ze : “we zijn nog niet gekleed”(dat versta ik tenminste) Dus ik vraag wanneer ze wel gekleed zijn. Een lachsalvo!
Ze zei dat de groep nog niet compleet was.
Hen was verteld dat ze pas om half 2 zouden optreden. De kleding was dus het probleem niet. Ze vraagt of we terug willen komen. Dat gaan we doen.
We verlaten ons bankje onder de vijgenboom.

We raadplegen het programma boekje en ontdekken dat als we flink doorlopen net of net niet de Westsingel kunnen halen. Dáár zal in de tuin van de monumentale mannenzaal van het St. Pieters en Bloklands Gasthuis  (gebouwd in 1531)  Lucy in the sky optreden.
We halen het nét niet!
Snel lopend door de mannenzaal (al eerder bezocht, geweldig om de verhalen te horen en zien hoe het daar vroeger toeging) komen we in de tuin. We zien de achterkant van een dame en heer die gitaar zitten te spelen. We strijken neer op een muurtje om niet te storen (alle stoelen zijn trouwens bezet)
Mooie liedjes, leuk gitaarspel, leuke sfeer.
Er komt 2 stoelen vlakbij vrij, dus strijken we neer onder een gigantische appelboom en luisteren comfortabel zittend verder.
Ze spelen nog één nummer na 12.15, dan moeten we daarna echt weer terug “rennen” naar de Bloemendalsestraat voor Vivid, de close harmony vocalgroup in de tuin waar we al eerder waren.

Een geweldig optreden onder de leiding van hun dirigent Ruben Smits, die ook de meeste arrangementen verzorgd heeft. Als we de tuin in komen zegt de dirigent net dat de mensen die achterin zitten het misschien niet goed kunnen horen, ”Kom naar voren er is nog plaats”
Niemand staat op, dus wij lopen door naar voren en zitten dan helemaal vooraan.
Genieten! Geweldig optreden van een groep die nog maar een half jaar bestaat.
Ik heb tranen in mijn ogen, mooie stemmen, goede solisten en zeker één lied met een ontroerende tekst! Na afloop praat ik met de dame naast me, die in dat huis geboren is. Ze weet NIET hoe oud het huis is; er is wel een stuk aangebouwd. Toen zij er geboren werd was de tuin veel groter, daar waar nu de Flint staat, vertelt ze.

We stoppen geld in de bus en lopen om.
Om het huis van de voorkant te bekijken.
Het is een monument meldt het schildje naast de voordeur. De voordeur gaat open en de huidige eigenaresse staat in de deuropening. Ik vraag  of zij weet wanneer het huis gebouwd  is. Het schijnt moeilijk uit te zoeken te zijn, maar ze weet zeker dat het van vóór 1850 is.
We zijn “vol” van de optredens en hoeven niet meer.(Veel is niet altijd beter)
Genoten, van de zon, de muziek én de tuinen!