Normaliter lopen we na het avondeten een eind. Nu dat, met mijn “rare” voeten (even?) niet mogelijk is, wordt het óf een heel klein rondje lopen óf we fietsen een stuk.
Verleden week werd het op een avond fietsen.
We zagen broedende meerkoeten, een zwaan op een nest en een stuk verderop het andere zwanen
echtpaar met…. 7 jonge zwaantjes (pulletjes) Grijs en wollig.
Waarschijnlijk vermoedden pa en ma zwaan dat we brood bij ons hadden want ze kwamen, gevolgd door hun kroos, vlakbij.
In de weilanden daar vlakbij graasden veel ganzen tussen de bloeiende paardenbloemen en in de berm naast het fietspad stond het koolzaad prachtig geel te wezen: samen met het frisse groen was dat een prachtige kleurencombinatie.
In de hoge bomen was het een enorme herrie; de reigers hadden er hun nesten; ik telde zo al 12 nesten.
Verderop in de wei stonde zwarte schapen mét lammetjes. Hun hoofden hadden een aparte vorm en er liep een witte streep over hun kop (Zwartblesschapen zag ik later)
Een stukje verder liep het fietspad dood. Een bord meldde dat we wel het hek door mochten, maar dan wandelend. Geen optie voor mij. Dus dezelfde wegfietsend weer terug.
We hadden (weer) even de lente opgesnoven
Wat mooi, niet, ontroerend ook, 7 van die grijze donsjes, Fijn dat je nog de mogelijkheid had om fietsend al dat moois in je op en mee te nemen.Johannes
LikeLike
Baars, het blijft boeiend om je te volgen omdat er in mijn geval nog zoveel is wat ik niet weet, zeker wat betreft de Amsterdamse woordkeus : warmoes = groente, kom er maar is op ! Johannes
LikeLike