WinterBBQ.

Voor alles is een eerste keer.
Gisteren was ik voor het eerst van mijn leven op een winterbarbecue.
Dat is toch heel anders dan een “gewone” barbecue in een tuin of op de camping in korte broek of zomerjurk.

Op aanvraag onze vuurschaal met hout en aanmaakblokjes mee, in plaats van de traditionele fles wijn. Ook een tas met superdikke trui en gevoerde laarzen met extra sokken.

De entourage was gezellig, een carport met kerstlichtjes, panelen tegen de open kant om de wind wat buiten te houden, een tafel met wit laken met daarop een grote lantaarn met dikke brandende kaas, zodat de weerschijn optimaal was én op elke stoel een warme plaid.

Op onze reis erheen waren er meerdere NL Alert boodschappen op mijn mobiele telefoon over een tank waaruit stoffen waren ontsnapt; geen gevaar voor de volksgezondheid wel mogelijkheid tot misselijkheid.
Dat klonk niet goed voor mensen die in de openlucht gaan eten.
Gebeurd in Alblasserdam en te ruiken  tot in Groningen! Dat moet een enorme concentratie  viezigheid geweest zijn!
Op miraculeuze wijze was die lucht NIET waar wij waren óf was onze tegenlucht sterker!

De wind was behoorlijk, dus dikke kleren waren echt nodig.
De vuurtjes in buitenhaard, vuurschaal én barbecue brandden voorspoedig.
Zo voorspoedig dat er behoorlijke rookontwikkeling was en ogen traanden. Met wat schuiven van de vuurhaarden werd dat ietwat beperkt en gelukkig droeg géén van de aanwezigen contactlenzen.

Glühwein én het zicht van op en neer dansende vlammetjes maakte ons van binnen en van buiten warm; het goede gezelschap deed de rest.

Er waren kookvoorbereidingen geweest, want van binnen kwamen “geprepareerde” stukken vlees, die in het schaarse licht, voor verrassende smaken zorgden.
De toetjes, die ook  op de bbq  gelegd werden,waren helemaal spannend!
Het leken, door het gebrekkige maar gezellige licht, op hamburgers( ronde bruine schijven)  maar het waren plakken ananas gedrenkt in rum met kaneel: verrassend lekker.
Het andere toetje leek op in aluminium verpakte bananen en dat waren het ook, uitgepakt bleek er een smalle opening in de bananenschil te zitten waar  gesmolten chocolade uitkwam; machtig!
Voor de diehards waren er nog marshmallows aan stokjes maar dan moest je nog wel op kunnen staan én naar het vuur  kunnen lopen én plek in je maag hebben.
Dát had  en kon niet iedereen!

De vlammetjes knetterden, de buikjes vol, de monden wat stiller, kortom : voldane mensen.
Een winterbbq een uitstekend idee!