Overal in Nederland zijn organisaties waarbij Natuurgidsen met enthousiaste natuurminners willen wandelen.
Af en toe lopen wij met zo’n wandeling mee. We zien er soms dingen die we nooit eerder hebben gezien en leren dingen die we niet wisten.
Afgelopen zondag liepen wij met nog een 20 tal mensen, met 2 natuurwachten mee in en bij de Groeve Oostermeent, een 400 meter lange “afgrond” die ontstaan is door industriële afzanding voor de steenfabriek Rijsbergen, gelegen tussen de gemeentes Huizen en Blaricum.
Dit abrupte snijvlak van afgegraven én hogere zandgrond legt 150.000 jaar geologische geschiedenis bloot. Het is dus wat heuvelachtig, zanderig en, omdat het ook wat motregende nu, ook NAT.
Langs het pad ligt een hoop veren, zo te zien van een duif, die is aangevallen door een havik, denkt de gids. In de lente is het hier vreselijk mooi, weten we, omdat de groeve dan vol staat met bloeiende krentenbloesem. In dit winterse jaargetijde is dit niet een plek waar je “zomaar ”even gaat lopen.
Nu dus wel, doordat er haast geen blad aan de bomen zit, kijken we nu anders naar dit gebied.
We worden gewezen op struikjes kraaiheide, zogenoemd omdat de bessen door kraaien worden gegeten en dat deze vogels dus ook de zaden verspreiden.
Nu we erop attent gemaakt worden zien we zien her en der houtzwammen staan. Zelfs zien we een zachtrose silene (koekoeksbloem) bloeien en een hamamelis al in haar gele knop.
De natuurwachten leiden ons langs de broedkolonie van de oeverzwaluwen.
Nu zijn de vogels in Afrika, maar de zand/lemige steilwand met daarin de nestholen zijn duidelijk te zien. De poelen zijn gevuld met kwelwater en er wordt ons verteld dat vroeger hier de enige Gooise beek heeft gelopen, die uitmondde in het IJsselmeer.
Langs de Blaricummer Eng wordt gelopen, waar nu het winterkoren door de wind staat te golven, een prachtig gezicht.
Ook lagen hier vroeger de boekweitakkertjes, ”beuktarwe” zoals het vroeger heette (boekweitkorrels lijken op beukennootjes) Het is geen graansoort, maar het zaad van een kruidachtige plant, die het goed doet op zanderige grond. De akkers werden vroeger bemest met schapenmest.
Alle wandelaars, die 2 uur met de gidsen hebben meegelopen krijgen bij het afscheid een zakje boekweit. Er wordt verteld dat boekweit de bloedsuikerspiegel in balans houdt en beschermt tegen hart- en vaatziekten. Er zit een “gebruiksaanwijzing” bij.
Thuis drinken we warme anijsmelk en eten er koek bij, dáár was het echt weer voor!
