Fotomuseum Den Haag
Lauren Greenfield, Amerikaanse, geboren in 1966, start als persfotograaf, maakt ondertussen ook zelf foto’s en heeft haar eerste tentoonstelling in 1997.
Ze start haar Generation Wealth project, foto’s maken van vrouwen, die tegen elke prijs rijk en beroemd willen zijn. Ze interviewt deze vrouwen ook.
In het fotomuseum in Den Haag is nu een tentoonstelling van haar werk (zo’n 200 foto’s met tekst) en een paar filmpjes te zien.
Het is een tentoonstelling waar IK, door er naar te kijken verdrietig van wordt; vrouwen die zich zelf dingen aandoen om maar beroemd en rijk (zoals hun idolen) te kunnen worden. Medisch: Lip- borst- of bilvergroting, maar ook lesnemen om te kunnen paaldansen, strippen of andere dingen waar zelden iemand ECHT beroemd mee zal worden. Vaak zich daarbij in de schulden stekend om dingen te kunnen aanschaffen, die ze “nodig zouden kunnen hebben” om hun ideaal te bereiken.
Eigenlijk ben ik van mening dat foto’s niet “ondertiteld” moeten worden: de foto moet voor zichzelf spreken. Bij deze tentoonstelling ben ik toch begonnen ALLE tekst onder of naast de foto’s te lezen.
Een meisje van 5, die opgemaakt wordt; de haartjes in de (volwassen) krul, lippenstift op en glitterkleertjes aan wordt gepromoot als een soort jonge Marilyn Monroe.
Een foto van een meisje van 6 die uit een pashokje komt, met een roze bovenstukje met een hartje en een roze broekje en roze slippers, waarbij het commentaar van de vader(of opa?) staat; ” Dit heb ik altijd willen hebben een (klein) kind die eruit ziet alsof ze zo uit een bordeel komt.”
De tentoonstelling heeft als ondertitel: Wie ben je echt?
Op alle foto’s lijken de vrouwen NIET ECHT zichzelf.
In hoeveel gevallen zullen de medische ingrepen, de kleding, het bling/bling of the chique auto onder de kont, ertoe bijdragen dat zo’n vrouw gelukkig (er) wordt?
Of rijk en beroemd?
Na één zaal heb ik het opgegeven, ik hoefde niet meer: niet meer lezen, niet meer zien. Mijn (voor) oordeel over Amerikaanse vrouwen is wel bevestigd: voor veel vrouwen is uiterlijk, geld en beroemd -zijn, mega belangrijk.
Als ik naar buiten loop en in de zon naar de museumvijver sta te kijken zie ik aan de rand van de afgeschermde vierkanten bak met waterleliebladeren een reiger staan.
Ik denk dat het een beeld is, maar zijn lange nek beweegt en hij loert op iets levends.
HIJ IS ECHT! Hij wél!
Ja, lieve Baars en de tentoonstelling was/is onecht, zo voelde dat en de gevolgtrekking lag voot de hand. Maa, we mogen leren in/op deze wereld en hopenlijk zullen deze Amerikaanse vrouwen ook doen, liefs Johannes
LikeLike