Stel dat de mogelijkheid zou bestaan om een kwartiertje met een overleden persoon te kunnen spreken?
Meteen toen die gedachte in me opkwam dacht ik aan mijn VADER, overleden toen ik 10 was. Wat zou ik hem graag nog dingen vragen.
Ik ging verder fantaseren hoe die wens er dan uit zou zien:
* Als in een sprookje?Zoals Aladin, wrijven over een lamp en de persoon was er?
* Of als een queeste, met opdrachten onderweg en aan het eind van de zoektocht, de persoon die je spreken wil?
* Of meer spiritueel, mediterend en hij of zij “verschijnt” aan je?
Terwijl ik zo lig te fantaseren krijgt mijn vader concurrentie!
Ik zou ook Jezus wel willen spreken en vragen óf en zo ja wanneer hij terugkomt en wat Hij dan gaat doen?
Of mijn vriendje van toen, die stierf toen we beiden 8 waren en hij een schommel tegen zijn hoofd kreeg. Is hij “ergens” nog steeds dat blonde jongetje van 8?
Of Krishnamurti, een spiritueel leraar, die zei dat verandering mogelijk is door jezelf onder een loep te nemen? IK zou graag wat meer “handvaten” van hem krijgen.
Of een familielid, die op zijn sterfbed een familiegeheim onthulde. Hem zou ik willen vragen Waarom chaos veroorzaakt? Met welk doel?
Het is maar goed dat die mogelijkheid om een dode te spreken te krijgen er NIET is.
Ik zou niet kunnen kiezen WIE ik zou willen spreken.
U?
Ik zou/wil mijn Schepper spreken, want Hij/Zij heeft alle antwoorden. Ik ben op zoek, Liefs Johannes
LikeLike
Maar de schepper is toch geen dode? De schepper kun je, als je bid, toch sowieso spreken? Of zie ik dat verkeerd?
LikeLike