Als je gaat scheiden raak je spullen kwijt. Materiele zaken, die je in veel gevallen ( later) opnieuw kunt kopen. Maar je raakt ook dingen die onvervangbaar zijn kwijt, zoals fotoboeken. Ik ken mensen bij wie sommige foto’s doorgeknipt werden en de ander een helft kreeg ( dat is toch anders dan de HELE foto’s in een fotoboek!)
Onlangs hoorde ik een verhaal over een gescheiden dame die wel iets heel bijzonders van haar ex terug wilde hebben. De lijkjes van twee, in zijn tuin begraven, huisdieren. Aangezien zij en haar ex niet samen door één deur meer kunnen (of in één tuin samen kunnen zijn) had ze een goede vriend gevraagd om die de twee lijkjes te gaan opgraven. Ook vroeg ze of hij er kistjes voor wilde timmeren, zodat zij ze alsnog kon laten cremeren en de as in de urntjes bij zich kon hebben.
Ze heeft een TOPvriend, die dit klusje wel voor haar wilde klaren. Hij ging met schep aan de gang in de tuin van de ex. Wat bleek: een van de lijkjes zat in een plastic krat. Een enorm vies uitziende, sterk geurende klus. De autoraampjes open op de weg naar haar huis.
Ik vraag me af of die dame weet, hoeveel ze van deze vriend heeft gevraagd en of de dode dieren niet beter bij blijvende RUST gebaat zouden zijn.